چگونگی قنداق کردن نوزاد
درست است که قنداق کردن می تواند در آرامش یافتن کودک بسیار موثر باشد اما نکته اینجاست که کودک باید چطور
و به چه شکلی قنداق شود؟
قنداق کردن به معنی پیچیدن نوزاد در یک پارچه است، شکل سنتی قنداق کردن به این ترتیب است که یک پارچه مثلثی را
زیر نوزاد قرار می‌دادند و بعد از صاف کردن دست و پای او، دو طرف پارچه را در جهت مخالف می‌کشیدند تا سفت شود
و به این ترتیب حرکت دست و پای نوزاد محدود می‌شد و تقریبا به صفر می‌رسید.
با استفاده از این روش معتقد بودند که محدودیت حرکت دست و پای نوزاد باعث آرامش او و فراهم کردن محیطی شبیه
به محیط رحم می‌شود. علاوه بر این‌ها گرمای قنداق باعث آرام شدن نوزاد شده و او را به خواب آرام‌تری می‌برد
با هم در این نوشته به برخی از مزایا و معایب قنداق کردن اشاره می کنیم ؛
قنداق کردن نوزاد
مزایای قنداق کردن نوزاد
- قنداق کردن و محدود شدن حرکات دست و پای نوزاد میتواند جلوی سندروم مرگ ناگهانی نوزاد را بگیرد.
- وقتی نوزاد را قنداق می‌کنیم و او را به پشت می‌خوابانیم، احتمال برگشتن روی شکم کمتر و درنتیجه احتمال وقوع سندروم مرگ ناگهانی نوزاد کم می‌شود.
- بچه‌هایی که قنداق می‌شوند، راحت‌تر و بهتر می‌خوابند.
- با قنداق کردن، نوزاد احساس امنیت می‌کند و احتمال حرکات ناگهانی و خطرناک او کم می‌شود.
- یکی از بهترین روش‌های آرام کردن نوزادان نق نقو و ایرادگیر قنداق کردن است.
- نوزادی که بیش از حد معمول گریه می‌کند اغلب با قنداق کردن آرام می‌شود.
- محققان به این نتیجه رسیده‌اند که تمایل بچه‌ها به گریه در قنداق، کمتر از دیگر اوقات است و اینکه بعد از اولین قنداق، نوزادان در خارج از قنداق احساس ناامنی می‌کنند.
معایب قنداق کردن نوزاد
- قنداق کردن کودک باعث ایجاد اختلالات مفصلی خصوصا مفصل لگن در کودک می‌شود. قنداق کردن دختر بچه‌ها خطرناک‌تر است چرا که خطر دررفتگی مادرزادی لگن و اختلالات مفصل لگن در دختر بچه‌ها بیشتر است و قنداق
- کردن باعث ایجاد اختلال در رشد لگن و بعدها در راه رفتن کودک شود.
- در صورتی که نوزادان دچار اختلال رشد در مفاصل ران باشند، قنداق کردن آنها میتواند باعث در رفتگی سر استخوان ران شود که این یکی از جدی‌ترین ضررها و آسیب‌های قنداق کردن نوزادان است.
چیزی که هر دو گروه مخالفان قنداق و موافقان، بر سر آن تفاهم دارند ضررهای سفت قنداق کردن نوزادان است.
یعنی کاری که خیلی وقت‌ها در قدیم انجام می‌شده است. سفت قنداق کردن باعث محدودیت بیش از حد حرکت در نوزاد
و در ماه‌های بالاتر باعث اختلال در رشد مفاصل او و مشکلات حرکتی می‌شود.
از طرفی بیشتر کارشناسان، قنداق را تنها در طی ماه اول بعد از تولد توصیه کرده‌اند، چون در ماه‌های دیگر قنداق سبب
وقفه در رشد کودک می‌شود.
هدف اصلی قنداق ایجاد احساس اطمینان و امنیت در بچه است. تنها زمانی از قنداق استفاده کنید که نوزاد ایراد می‌گیرد
یا گریه می‌کند یا نمی‌تواند بخوابد یا به سرعت دست و پایش را تکان می‌دهد.
پس با همه خطرهایی که گروه مخالفان احتمال آن را می‌دهند، بهتر است اگر نوزاد آرامی داریم دور قنداق را خط بکشیم و
اگر ناآرامی و گریه‌های نوزاد مجبورمان می‌کند به استفاده از قنداق، قنداق کردن نباید سفت و خیلی محکم باشد، بلکه
با پارچه‌ای نرم و نازک و به صورت نه شل و نه سفت انجام بگیرد.
قنداق کردن نوزاد
چند نکته مهم درمورد قنداق کردن:
- پارچه قنداق باید نرم باشد ، اما خیلی شل و اویزان نباشد.
- شما باید بتوانید دو تا سه انگشت خود را بین سینه کودک و پتو قندان قرار دهید.
- پتو باید در اطراف باسن او شل باشد تا بتواند پاهای خود را آزادانه حرکت دهد.
- اگر کودک شما ترجیح می دهد که بازوهایش در حالت آزاد باشد ، بیرون آوردن بازو میتواند کار مفیدی برای نوزاد باشد.
- اگر کودک شما بیش از حد نا آرام است بهتر است او را آرام کنید و به او فرصت دهید تا کمی استراحت کند و سپس تلاش کنید که او را قندان نمایید.
- اما اگر به نظر می رسد کودک شما همیشه در تلاش است تا در حالت آزادنه راحت تر بخوابد ممکن است قندان برای او مناسب نباشد.
بدون دیدگاه